Söyle

Sen gittin,
Artik gecem gündüzüm bir..
Uyurken rüya görmemek nasil bir boşluksa,
Sensizken uyanık olmak da öyle..
Tablolara bakıyorum boş boş,
Aynalardan siliniyorum..
Hayat su gibi; kokusuz.
Renkler de soluyor bu kış güneşinde..
Kan mı damladı en masum mektuplara?
Haykırışım bu sessizlik,
Anaforlar sakin..
Hani sonsuzluk saklıydı içimizde!?
Ya biz, hani nerede?
Hüznün sevince,
Pişmanlığın kedere yanmasını gördük biz,
Nerde şimdi o sol göğsümüzdeki hayvanın içindeki giz?
Diyorsun ki; "Gel saklanalım hayata.".
Peki, ya iki yabancı da yabancıysa aşklarına?
Deger mi bu gözyaşlarına?
Ah kalbim kansa keşke sahte bir tebessüme..



Kozadan çıktım diye kelebek mi oldum, söyle!
Filizlendim diye çiçek mi açtım, söyle!
Nasıl yaşarım ben şimdi bu şehirde?
Öldüm diye bittim mi sandın, söyle!