CısTakCısTak

Eve girince huzurlu olmak güzel birşeymiş. Bugün uzun zaman sonra kırıksız döküksüz attım kendimi evime.. Bir kere daha ölümü sadece izleyecek kadar yakınından geçtiğim için mi, yoksa yanlış yaptığım hissine kapıldığım için mi bilmem, hüzne sıkınya falan yetecek kadar çok zamanım kalmadığı kaanatına vardım.

Şöyle bir düşününce; hayatımda sevgi denen pembe uyuşturucuyu nezaman bir kenara bıraktıysam asıl eğlencenin ozaman başladığını farketmek çok da zor olmuyor. O halde ağır gelmese bile sırta batan yüklerden kurtulma vaktidir..

Oturup kendime 3 dakikada tüm bir hafta için eğlence temalı bir program yapabiliyorum hala.. Beynimin içinde disco topları dönüyor, flaşörler patlıyor.. Uyumadan öncesine dair hatırladığım son şey gülüşemeler olsun istiyorum. İnsanlar sadece eğlence için arasın beni, yine, eskisi gibi..

Yarın Pazartesi.. Başlasın bakalım..