Yanıyoruz

Kavruk dünyanın savruk çocuklarıyız biz
Yamuk bakışımız var hayata
Soluk hayallerimiz..
Düzensiz soluyoruz varlığı
Elimizde taşıyoruz acıyı
Bir maşamız bile yok!..

Bir rüzgarın salladığı kadar sallayabiliyoruz solgun yaprakları
Gölgesiz kaçıyoruz güven dolu korkulardan, gerçek acılara
Dakikaları sayıyoruz durmalarını isterken
Dalgalar da görüyor ama söndüremiyor
Korkumuzdan yanıyoruz!..