Başlık? Anlamadım..

Mola.

İtiraf etmeliyim ki; derin bir soluk almaya ihtiyacım var.

Deniz kenarı? Yok aradığım böyle birşey değil.. Zira, ciğelerimdeki hava hücrelerime yeter..

Nedir ozaman hücrelerime yetmeyen?

Belki de hücrelerime artık fazla gelenler vardır lan? Belki bukadar yorgunluk, bukadar hastalık, bukadar uzaklık fazladır artık?

Enerjiyi zaten unutalı çok oldu. Salak saçma şarkılara, bok atarak zaman geçirmeye çalışıyorum..

Ve ben artık İstanbul'da olmak istiyorum.

Nefesim için, rahatım için..

Dün okuduklarıma sıkıldım, bugün okuduklarıma şaşırdım, sonra okuduklarımla yamuldum..

Hayat bu üçgen içinde kenarlara dikmeler inmektir zaten..

Gidip yapmam gerekenleri yapmalı, babamla ilgilenmeliyim.

O değil de, bu yazının beni rahatlatması gerekiyordu. Yoksa artık rahatlatmıyor mu? Yoksa bugün okuduklarıma şaşırmam yanlış mı?

Tamam, kabul ediyorum; oksijen beyin hücrelerime yetmiyor olabilir..