Fikrimdeki dikendir adının baş harfi, sessizler seslileri boğarken.. Belleğimin çığlığı gözlerimde yankılanır, bomboş.. artık noktaların virgül kadar hükmü yok, cümlelerim hep küçük harfle başlarken.. hurdaya dönüşmüş hayaller gibidir dünler, bugünler yarınlara koşarken.. ben kırmızıda hep dururum yollar boşken ve yeşili hiç sevmem sana yönelmemişlerken..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder