29 Temmuz 2010 Perşembe

4 Temmuz 2010 Pazar

Fading Into the Past

Aslında ben bir ara komiktim. Hatta sakin yapılı utangaç da biriydim. Hiç arıza çıkarmazdım. Çok söz dinler, yanlış birşey yapmazdım. Hafızam beni yanıltmıyorsa bir ara da çok mutluydum. Galiba hiç sorunumun olmadığı dönemler de oldu. Beni sevenler de oldu diye umuyorum. Samimi, dürüst ve candan dostlarım derken çoğul kullansam da pek de çoğul olmadılar ama olsun.. Sonra ben insanlara hem inanır hem güvenirdim. İlaç milaç içmeden öğlenlere kadar eşşek gibi uyurdum. Bayramlarda millete gülmekten baklava yemeye bile fırsat vermicek kadar neşeliydim. Harbiden, ne oldu lan bana..