Ne hayatın oyunları biter, ne de çıkardığı zorluklar. Ama bazı anlar vardır, "L" harfini duymadan leblebileri çoktan yemiş, sindirmiş, hücrelerinize yollamışsınızdır bile.. Bu da onlardan biri. Bir kedi yavrusunun kaybettiği gözü, elimiz kolumuz yerindeyken, kendimizden neler kaybettiğimizi fazlasıyla gösterip, gözüme sokup, gözümü çıkarmaya yetti de arttı bile..
Çoğumuzun baktığı ama aslında görmediği, şanssız yavrularından biriydi bahsettiğim kedi yavrusu. Nora onu "görüp", ilgilenene kadar. Nora almış, veterinere götürmüş, gözüne de baktırmış, temizliğiyle de ilgilenmiş, tutmuş bir kedisi daha varken evine götürmüş (ki çoğunlukla büyük kediler, evlerine sonradan gelen ufaklıklarını yalayıp, evi gezdirmezler). Nora'nın başladığı bu güzelliğe devam edecek birine fazlasıyla ihtiyacı var bu kediciğin.
Yazının linkini, Nora'nın izniyle, aşağıya ekliyorum.
http://norawashere.blogspot.com/2009/10/yine.html
Girin bir okuyun lütfen. Kediciği görün. Belki bakmak isteyecek, belki bakabilecek birini bulacaksınız.
"Bir tanesini kurtarsak ne olacak, sokaklarda sürüyle!" diye düşünmeyin. Hele bir tanesini kurtarın, bari bir tanesini..
Nora'ya teşekkür ediyorum. Geçen gün Puck-Robin, bugün Nora.. Yarın öbür gün umarım ben..
Alacağım olası bir iyi haber çok şey ifade ediyor. .
7 Ekim 2009 Çarşamba
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Bu konuda içim rahat vicdanım huzurlu..Cünkü dayanamıyorum ben bunlara hemen sarıp sarmalıyorum.Bi care baslarını sokacak yer buluyor ac bırakmamaya gayret gösteriyorum..
YanıtlaSilEn üzücü olanda ne biliomusun..
3yıl once köpegimi kaybettim ben..sucu neydi ki?
sadece bahceden kacıp sokak konteynrındaki cöpleri karıstırmak.Ve belediyenin zehirli yem diye attıgı et parcaları yüzünden hayatını kaybetmesi..İlerleyen günlerde bunu blogumda paylasacagım kısmetse..
Duyarlılığına, ilgine çok ama çok teşekkür ederim... İyi haberler gelince (gelirse değil, gelince) mutlaka duyuracağım...
YanıtlaSilNe güzel söylemişsin, " siz hele bir tanesini kurtarın..."
Tekrar teşekkürler.
Aslında yazıyı yazarken amacım insanların vicdanına dokunup, bunu kullanarak kediciğe yer bulmak değildi. Ama (pusuda bekliyormuş gibi) gelen 2 mail ve senin yorumunda da "vicdan" kelimesini görünce belirtmek istedim.
YanıtlaSilKöpeğine çok üzüldüm. Her türlü kayıp üzücü tabi ama böylesi üzmenin ötesinden insanı çileden çıkartıyor. Umarım şimdi başka bir tanesine bakıyorsundur.
Blog yazını da bekliyorum.
--> Nora
YanıtlaSilYazımda da dediğim gibi hayvanları sevsem de, bu akşam olduğu gibi yardım edebileceğim birşey olduğunu farkettiğimde birşeyler yapmaya çalışsam da, günün hengamesi içinde senin ortaya koyduğun farkı ben gösteremiyorum. O yüzden gösterdiğim ilgi ancak senin ve senin gibi ilk hamleyi yapabilenlerin yaptığının ancak gölgesi maalesef.
Devam edin.. Bulun, çıkartın.. Benim gibi bunu yapamayanlar, bari ondan sonrası için birşeyler yapabilmek için uğraşsın..
Teşekkürler, bu blogta, hayvanlara olan sevgiye ve emeğe..