Nereden başlamalı bilemiyorum. Nerede bitireceğimi de bilemiyorum ya neyse.. Kolayları zorlaştırmakta üzerimize yok. Burası açık. Derdimiz açık olmayanlarla, kendi gizlediklerimizle.
Evet, farkındayım; hala gizliyorum. Gizlemeliyim.
Aslında bu yazı çok uzun ve hiç yazacak halim ya da isteğim yok.. Zaten ben yazsam, siz okusanız, hatta yorum yapsanız, anlayanınız kızsa ne olacak ki?.. Dinledim, söyledim, bekledim.
Bu konuda doğru yolu bulmadan konuşmasam, yazmasam daha iyi galiba.
20 Ekim 2009 Salı
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
bana sorarsan gizlememelisin..en çok kendinden gizledikleri yıpratıyor insanı...herşey yalan,herşey gerilerde gizlilerde yaşandığı, yaşatılmaya çalışıldığı için bu kadar karmaşık değil mi hayat? Biz karmaşıklaştırıyoruz, mazoşist dürtülerimizle...
YanıtlaSilin my opinion ;)
Utanırım ben açık seçik.. Bir de mazoşist dürtüler falan demişsin.. İlkokul çocuğuna nasıl anlatırsın şu dediğini, ayıp ayıp..
YanıtlaSilin may opinyın =D
gizlenenin ne olduğuna bağlı sanki biraz da. bazen heyecanı arttırıyor bazen de içindeki sıkıntıyı..
YanıtlaSilama sıkılmak iyidir gevşek olmaktansa..
benje..
Yeterince heyecanlıyız chip biliyorsun, susmak sıkıntımızı arttırır bizim..
YanıtlaSilUlan sıkılmıcak kadar gevşek olsaydık?